مجاز باشد و با این حساب در واقع نباید در مناطق برخوردار، پروانه کسب برای احداث واحد جدید صادر گردد.

متاسفانه این بخشنامه به درستی در کشور اجرایی نشد و در مناطقی از شهرها و شهرستان‌هایی که نیاز به احداث نانوایی نبود، مجوزهای جدید صادر کردند و حتی در بسیاری از روستاهای برخوردار هم این بخشنامه اجرا شد و  متاسفانه تبعات منفی بسیار گسترده‌ای بر جای گذاشت تا جایی که بالاخره پس از هرج و مرج‌ها و آسیب‌هایی که با اجرای غلط این بخشنامه به صنف نانوایان در سراسر کشور  وارد شد،

وزیر بالاخره تصمیم به لغو آن گرفت و سرانجام این بخشنامه مسکوت شد اما حالا این بخشنامه مجدد از سوی محمد شریعتمداری، وزیر صنعت، معدن و تجارت وقت احیا گردیده است. اصل این بخشنامه به احداث واحدهای آزادپز صرفا برای شهرها و شهرک‌های جدیدالتاسیس اشاره نموده که در صورتی که طبق آنچه در بخشنامه آمده در کشور اجرایی شود، منطقی است و مشکلی ایجاد نخواهد کرد اما عدم اجرای صحیح آن در کنار تمام معضلاتی که برای نان و نانوا در سراسر کشور ایجاد کرد، منجر به روی کار آمدن افراد ناآگاه به این صنعت و بی‌کیفیت‌تر شدن نان گردید. به قدری در کشور نانوایی احداث شد که در حال حاضر از 85 هزار واحد نانوایی سنتی در کشور، 20 هزار واحد، مازاد بر نیاز فعالیت می‌کنند.

باتوجه به اینکه اجرای غلط این بخشنامه در کشور جز ایجاد هرج و مرج در صنف نانوایان منجر به هیچ اتفاق مثبتی در صنعت نان نشد و حالا سطح کشور از نانوایی اشباع شده است، آیا صدور مجدد این بخشنامه لزومی دارد؟
اگر قرار باشد وضع به همین منوال پیش رود و دوباره این بخشنامه به غلط در کشور اجرایی شود و نظارتی بر اجرای صحیح آن صورت نگیرد، 20 هزار واحد نانوایی مازاد در کشور رشدی چند برابری خواهد یافت و با این وصف چیزی جز نابودی در انتظار صنعت نان نخواهد بود.
اجرای مجدد این بخشنامه در کشور این بار باید با نظارت دقیق دولت صورت گیرد و واحدهای جدید صرفا در مناطق کم‌برخوردار و شهرها و شهرک‌های جدیدالتاسیس احداث شوند تا  دیگر بر مشکلات و صدماتی که اجرای غلط این بخشنامه در گذشته به صنعت نان کشور وارد کرد، اضافه نشود.